Ποια τύχη μπορεί να έχει ένα έθνος όταν οι ακαδημαϊκοί του εδώ και πολλά χρόνια έχουν βγάλει τον σκασμό και οι πανεπιστημιακοί του πρωτοστατούν στην προδοσία;
Πολύ καλά τα λέει ο Χαλίλ Τζιμπράν:ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ’ τη σοδειά του.Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνήπαρά μονάχα στην πομπή της κηδείας.Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες στα ερείπιά του.Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός τουανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό,απατεώνα για φιλόσοφο,μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους.