Στα αναμενόμενα απομνημονεύματά της, αποσπάσματα των οποίων δημοσίευσε η γερμανική εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit στην τελευταία της έκδοση την Πέμπτη 21/11, μιλά για την παιδική της ηλικία, αλλά και για στιγμές και πτυχές της πολιτικής της διαδρομής.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Τα αποσπάσματα ξεκινούν από την παιδική ηλικία της Μέρκελ και τις σπουδές της στην κομμουνιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας: «Οι γονείς μου έκαναν ό,τι μπορούσαν για να δημιουργήσουν ασφαλείς χώρους για εμένα και τα αδέρφια μου, έτσι ένιωθα. Θα τους είμαι πάντα ευγνώμων για αυτό. Πέρασα ευτυχισμένα παιδικά χρόνια», γράφει χαρακτηριστικά.ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Στο κεφάλαιο για την εκλογή της ως Καγκελαρίου της Γερμανίας μετά τις εκλογές του 2005, γράφει για τη μάχη με τον τότε σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ και την άρνηση να αποδεχτεί την ήττα του. Aλλά και πώς βίωσε «τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ θεωρίας και πράξης όταν τέθηκε το ερώτημα, αν είχε ωριμάσει η Γερμανία να αποδεχτεί μια γυναίκα Καγκελάριο. Υπήρχαν αμφιβολίες και μέσα στο ίδιο της το κόμμα, βαθιά μέσα και στις τάξεις των γυναικών», σημειώνει.
Τι γράφει για την Ουκρανία και τη Γεωργία
Μεγάλο είναι το απόσπασμα για την σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008 και την απόφαση για την Ουκρανία και Γεωργία: «Οι συζητήσεις αφορούσαν μάλλον, κατά πόσο η Συμμαχία θα συμφωνούσε με τις δύο χώρες ένα «Σχέδιο Δράσης Μέλους» (MAP), ώστε να περάσουν στο τελικό στάδιο της διαδικασίας ένταξης στο ΝΑΤΟ. Η Ουκρανία και η Γεωργία είχαν ζητήσει αυτό το καθεστώς. Στο Βουκουρέστι δεν ήταν η τελική απόφαση ένταξης, αλλά πολιτικά θα ήταν μια σχεδόν μη αναστρέψιμη δέσμευση για ένταξη στο ΝΑΤΟ και για τις δύο χώρες», γράφει η Μέρκελ.
Η ίδια δικαιολογεί την αντίθεσή της τότε επικαλούμενη τις συνέπειες που θα είχε ένα τέτοιο βήμα για την ίδια τη Συμμαχία. «Ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού βρισκόταν στη χερσόνησο της Κριμαίας, η οποία αποτελεί μέρος του εδάφους της Ουκρανίας, και η αντίστοιχη σύμβαση μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας ίσχυε μέχρι το 2017. Ένας τέτοιος συνδυασμός με τις ρωσικές στρατιωτικές δομές δεν είχε υπάρξει σε καμία από τις υποψήφιες για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Επιπλέον, εκείνη την εποχή μόνο μια μειοψηφία του ουκρανικού πληθυσμού υποστήριζε την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ».ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Τραμπ και Πούτιν
Στη συνέχεια περιγράφει λεπτομερώς τις αλληλεπιδράσεις της με τον Τραμπ κατά τη διάρκεια της πρώτης τετραετούς θητείας του, συμπεριλαμβανομένης της άποψής της για τη σχέση του πρώην προέδρου με τον Ρώσο ηγέτη Βλαντίμιρ Πούτιν.
«Κρίνει τα πάντα από την οπτική γωνία του επιχειρηματία ακινήτων που ήταν πριν από την πολιτική», έγραψε για τον Τραμπ. «Κάθε ακίνητο μπορούσε να διατεθεί μόνο μία φορά. Αν δεν το έπαιρνε αυτός, το έπαιρνε κάποιος άλλος. Αυτός ήταν και ο τρόπος με τον οποίο έβλεπε τον κόσμο».
«Γι’ αυτόν, όλες οι χώρες βρίσκονταν σε ανταγωνισμό μεταξύ τους, όπου η επιτυχία της μίας ήταν η αποτυχία της άλλης- δεν πίστευε ότι η ευημερία όλων θα μπορούσε να αυξηθεί μέσω της συνεργασίας».
Τα σχόλια της Μέρκελ είναι αξιοσημείωτα λόγω του υψηλού επιπέδου σεβασμού που απολάμβανε μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτικών ηγετών, ακόμη και όταν έληξε η θητεία της στη Γερμανία. Οι σκέψεις της σχετικά με το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουν καλύτερα τον πρώην πρόεδρο θα είναι σημαντικές για τους πολιτικούς που προετοιμάζονται για μια δεύτερη θητεία του Τραμπ.
Η πρώην ηγέτης της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης βρήκε τη σχέση με τον Τραμπ τόσο προκλητική, που ζήτησε ακόμη και συμβουλές από τον Πάπα Φραγκίσκο για το πώς να τον αντιμετωπίσει:
«Χωρίς να αναφέρω ονόματα, τον ρώτησα πώς θα αντιμετώπιζε τις θεμελιωδώς διαφορετικές απόψεις σε μια ομάδα σημαντικών προσωπικοτήτων», έγραψε η Μέρκελ, αναφερόμενη σε μια συζήτηση την εποχή που ο Τραμπ απειλούσε να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα. «Με κατάλαβε αμέσως και μου απάντησε ευθέως: «Λυγίστε, λυγίστε, λυγίστε, αλλά βεβαιωθείτε ότι δεν θα σπάσει».
«Μου άρεσε αυτή η εικόνα. Του την επανέλαβα. ‘Λυγίστε, λυγίστε, λυγίστε, αλλά βεβαιωθείτε ότι δεν θα σπάσει’. Με αυτό το πνεύμα, θα προσπαθούσα να λύσω το πρόβλημά μου με τη Συμφωνία του Παρισιού και τον Τραμπ στο Αμβούργο».
Μεγάλο μέρος των γραπτών της για τον Τραμπ αφορά τη συνάντησή της μαζί του στον Λευκό Οίκο τον Μάρτιο του 2017.
«Μιλήσαμε σε δύο διαφορετικά επίπεδα. Ο Τραμπ σε συναισθηματικό επίπεδο, εγώ σε πραγματικό», έγραψε η Μέρκελ για τη συνάντηση. «Όταν έδινε προσοχή στα επιχειρήματά μου, αυτό γινόταν συνήθως μόνο για να κατασκευάσει από αυτά νέες κατηγορίες».
«Όταν γύρισα στο σπίτι μου, δεν είχα καλό προαίσθημα», είπε. «Κατέληξα στο συμπέρασμα από τις συνομιλίες μου: Δεν θα υπήρχε κοινή δουλειά για έναν δικτυωμένο κόσμο με τον Τραμπ».
Λίγους μήνες αργότερα, αφού ο Τραμπ είχε έρθει στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας στην ήπειρο και μιας σπαρακτικής συνάντησης της G7 στην Ιταλία, η Μέρκελ δήλωσε, με φόντο την ηγεσία του Τραμπ και το Brexit τον προηγούμενο χρόνο, ότι η Ευρώπη πρέπει σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι πριν να σταθεί μόνη της, αδυνατώντας να στηριχθεί πλήρως στους άλλους.
Έγραψε επίσης ότι κατά τη διάρκεια της συνάντησης του Μαρτίου του 2017, ο Τραμπ ήθελε πολύ να μάθει τη γνώμη της για τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
«Ο Ντόναλντ Τραμπ μου έκανε μια σειρά από ερωτήσεις, μεταξύ άλλων για την ανατολικογερμανική μου καταγωγή και τη σχέση μου με τον Πούτιν».
«Ήταν προφανώς πολύ γοητευμένος από τον Ρώσο πρόεδρο», έγραψε. «Στα χρόνια που ακολούθησαν, είχα την εντύπωση ότι οι πολιτικοί με αυταρχικά και δικτατορικά χαρακτηριστικά τον γοήτευαν».
Πηγή: Politico