Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά, όλους και όλες, για τη θερμή υποδοχή σας σήμερα εδώ στο Αγαθονήσι, στην εσχατιά της Ελλάδας, εδώ όπου χτυπάει η καρδιά της Ελλάδας, όπως και σε όλες τις ακριτικές γωνιές της πατρίδας μας.
Εδώ όπου υψώνεται η γαλανόλευκη και εδώ όπου φυλάτε Θερμοπύλες. Και πιστεύω ότι δεν μπορούσα να βρω κάποιον πιο σημαντικό τόπο από τον δικό σας, για να βρεθώ σήμερα και να απευθύνω χαιρετισμό.
Σήμερα είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι μαζί σας, διότι, ταυτόχρονα, είναι και η μεγάλη μέρα, λαμπρή μέρα για τον ελληνισμό.
Μια μέρα ξεχωριστή. Μια μέρα τιμής και περηφάνιας για κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα, όπου γης, γιατί σήμερα νιώθουμε περηφάνια για το θάρρος και την ασίγαστη δίψα των προγόνων μας, που έβαλαν τη θεμέλια λίθο της εθνικής μας παλιγγενεσίας για να αποτινάξουν τον ζυγό του κατακτητή.
Νιώθουμε, όμως, περηφάνια και για τα μεγάλα ιδεώδη της Επανάστασης του ’21, τις αξίες του Διαφωτισμού, που έγιναν ο σπόρος για να καρπίσει το δένδρο της συλλογικής προόδου των λαών σε ολόκληρο τον κόσμο.
Αναμφίβολα, η ιστορία μας είναι μια ιστορία πλούσια και ξακουστή σε ολόκληρο τον κόσμο. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι είναι μια ιστορία ζωντανή.
Αυτός ο λαός διαχρονικά συνάντησε πολλά εμπόδια στο διάβα της ιστορίας.
Στη μακρά και δύσκολη αυτή διαδρομή συναντάμε όλα όσα συγκροτούν τη σύγχρονη Ελλάδα, τα μεγάλα επιτεύγματα, την οικονομική και κοινωνική πρόοδο, αλλά και τις δυσκολίες που περάσαμε.
Τα βάσανα που περάσαμε, τις κακουχίες που περάσαμε, αλλά παραμείναμε και στεκόμαστε όρθιοι. Τα κουβαλάμε όλα αυτά μέσα μας, είναι κομμάτι μας.
Η ιστορία μας δεν είναι η καταφυγή μας.
Δεν επικαλούμαστε το μεγαλείο της με νοσταλγία. Η ιστορία μας είναι η δύναμή μας.
Είναι η δύναμη που κουβαλάμε στην ψυχή μας και η συλλογική μας δύναμη.
Είναι ο τρόπος με τον οποίον χτίζει τη συλλογική του αυτοπεποίθηση ένας λαός, που σε κάθε δυσκολία βρήκε τελικά τον δρόμο να την υπερβεί.
Μέσα από την ενότητά του, μέσα από τη σκληρή δουλειά και την ομοψυχία ο λαός μας βγήκε πάντα πιο δυνατός, πιο ενωμένος, πιο αποφασιστικός για το μέλλον του.
Η ιστορία αυτού του τόπου, λοιπόν, δεν είναι –επιτρέψτε μου να πω- γραμμένη σε χρόνο αόριστο, αλλά συνεχίζει να γράφεται σε χρόνο ενεστώτα, σήμερα ιδίως, που αφήνουμε πίσω μας μια σκληρή περίοδο.
Και η Ελλάδα χτίζει ξανά την εθνική της αυτοπεποίθηση. Όχι με λεονταρισμούς και με κορώνες, όχι νοσταλγώντας το παρελθόν, αλλά αδράζοντας το μέλλον.
Βγαίνουμε από μια επώδυνη κρίση, μια κρίση που μας πλήγωσε, αλλά δεν μας γονάτισε. Και βγαίνουμε από αυτή πιο δυνατοί.
Θέλω, ιδιαίτερα να απευθυνθώ σε εσάς τους νησιώτες και να πω ότι εσείς ξέρετε περισσότερο από κάθε άλλον -τους νησιώτες σε ένα ακριτικό νησί, εδώ στο Αγαθονήσι- και να πω ότι εσείς ξέρετε περισσότερο από κάθε άλλον τι σημαίνει με κόπους, με θυσίες να παλεύετε καθημερινά και να στέκεστε όρθιοι.
Και θέλω να πω ότι για μένα ύψιστο καθήκον και πατριωτισμός είναι να ενισχύσουμε τις δικές σας προσπάθειες. Τις προσπάθειες των ανθρώπων, λίγων ανθρώπων, που δίνουν καθημερινά αυτή τη μάχη.
Γι’ αυτό και είμαι περήφανος να πω ότι ένα από τα σημαντικότερα κατορθώματα, παρά τη δημοσιονομική και σκληρή οικονομική κρίση, δημοσιονομική και οικονομική κρίση, είναι ότι καταφέραμε για τα παιδιά σας να έχουμε δασκάλους και καθηγητές από την πρώτη μέρα του σχολειού.
Και βιβλία από την πρώτη μέρα του σχολειού.
Για τον μαθητή από το νηπιαγωγείο που παρέλασε ως παραστάτης πρώτος, προνήπιο πηγαίνει, η έμπρακτη στήριξή μας στη δίχρονη προσχολική αγωγή είναι ότι ήρθε η δασκάλα του νηπιαγωγείου, εδώ, για ένα παιδί, αλλά ήρθε και βρίσκεται δίπλα του και το φροντίζει καθημερινά.
Για τα τρία παιδιά του δημοτικού ότι είναι εδώ ο δάσκαλος, για το παιδί του Γυμνασίου και τα δυο παιδιά του Λυκείου έχουμε επτά καθηγητές, έξι πλήρους ωραρίου και έναν περιορισμένου ωραρίου.
Αλλά είναι επτά καθηγητές εδώ και καθημερινά αγωνιούν επτά καθηγητές, μια δασκάλα και ένας δάσκαλος, εννιά εκπαιδευτικοί για τα επτά παιδιά που βρίσκονται εδώ στην εσχατιά της πατρίδας μας.
Γιατί θέλουμε όλοι οι Έλληνες πολίτες, όπου ζουν στην Ελλάδα, σε όλη την επικράτεια, να έχουν ίδια δικαιώματα στη γνώση, στην εκπαίδευση, στο σχολειό και στην προοπτική τους.
Επίσης, για μένα πατριωτισμός είναι ότι καταφέραμε μετά από πάρα πολλά χρόνια που σε αυτόν εδώ τον τόπο, εδώ στο Αγαθονήσι, βλέπατε μονάχα τουρκικά κανάλια και φέραμε εμείς εδώ την τηλεόραση πριν από δυο χρόνια, για να βλέπετε τα ελληνικά κανάλια, όλα τα ελληνικά κανάλια.
Επίσης, πατριωτισμός για μένα είναι ότι καταφέραμε να βρούμε κονδύλια μέσα στην κρίση για στηρίξουμε τις υποδομές του νησιού.
Τη μονάδα της αφαλάτωσης, όπου πλέον, με το έργο που δημοπρατείται, θα έχετε τη δυνατότητα να καλύπτετε όλο το νησί από τις μονάδες αφαλάτωσης, χωρίς να έρχονται υδροφόρες.
Το λιμενικό καταφύγιο, την επέκταση του λιμενικού προβλήτα και άλλα σημαντικά έργα υποδομής.
Και επίσης, σημαντικό βήμα, πατριωτικό βήμα, γιατί η Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα, αλλά κυρίως είναι οι ακριτικές περιοχές, σημαντικό βήμα είναι η καθιέρωση του μεταφορικού ισοδυνάμου για όλους τους νησιώτες μας και ειδικά για τους ακρίτες.
Μέχρι πρότινος, για να πας στον Πειραιά ήθελες, έπρεπε να πληρώσεις 85 ευρώ. Τώρα με 18 ευρώ μπορείς να πας στον Πειραιά.
Αυτό είναι μια σημαντική ενίσχυση, την οποία δεν την καταλαβαίνει ίσως κάποιος που ζει στην Αθήνα, αλλά την καταλαβαίνει πολύ καλά αυτός που επιλέγει να ζήσει εδώ σε μια απομονωμένη γωνιά της πατρίδας μας.
Και θέλω σήμερα, μιας και βρίσκομαι εδώ, να στείλω το μήνυμα: Δεν υπάρχει καμιά γωνιά της πατρίδας μας που δεν θα την υπερασπιστούμε ή δεν θα την προστατεύσουμε, δεν θα την προστατεύσουμε, πρωτίστως, μέσα από την κοινωνική μας πολιτική και δεν θα την υπερασπιστούμε μέσα από το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεών μας.
Η Ελλάδα σήμερα είναι μια χώρα που οφείλουν όλοι ξανά να την υπολογίζουν.
Όχι ως δύναμη επιθετική, αλλά ως δύναμη ειρήνης και συνεργασίας στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια. Ως μια δύναμη που προχωρεί τον διάλογο και τη συνεννόηση με τους λαούς, ως κόμβο ενεργειακό στην περιοχή, ως μια δύναμη υπολογίσιμη.
Και αυτό το μήνυμα θέλω να στείλω και στους γείτονές μας.
Στους γείτονές μας που πρέπει να καταλάβουν ότι στο Αιγαίο μόνο η συνεργασία, η συνεννόηση και η συνανάπτυξη έχει προοπτική.
Όχι οι διαφορές, όχι οι λεονταρισμοί, όχι οι ψευτομαγκιές και όχι οι επιθέσεις χωρίς νόημα.
Πριν από λίγο είχα την τιμή να με υποδεχτούν, κατά την άφιξή μου εδώ στο Αγαθονήσι και κάποια μαχητικά αεροσκάφη της τουρκικής αεροπορίας. Φαίνεται ένεκα της ημέρας! Ήθελαν να συμμετάσχουν και αυτοί και στον εθνικό μας εορτασμό!
Ανάγκασαν το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινα, σε κάποιους χαμηλούς ελιγμούς μέχρις ότου τα ελληνικά μαχητικά, όπως πάντα γίνεται, να αναχαιτίσουν τις δυνάμεις που παραβίασαν τον εθνικό μας εναέριο χώρο. Με σκοπό άραγε τι; Να παρενοχλήσουν το ελικόπτερο του Πρωθυπουργού;
Πρέπει να ξέρουν ότι αυτές οι ανόητες ενέργειες δεν έχουν κανένα νόημα. Χαλάνε κηροζίνη και βενζίνη τζάμπα είναι το μήνυμα που θέλω να τους στείλω.
Πρώτον, γιατί εμείς θα είμαστε πάντοτε εκεί να υπερασπιστούμε την εθνική μας ακεραιότητα.
Δεύτερον, γιατί ο Έλληνας Πρωθυπουργός θα βρεθεί και στο πιο απομονωμένο νησί της χώρας μας, στην πιο απομονωμένη και ακριτική γωνιά, ακόμα και αν χρειαστεί να φτάσει κολυμπώντας.
Το μήνυμα, λοιπόν, που θέλω να στείλω σε όλους όσους μας παρακολουθούν, είναι ότι εμείς έχουμε τα χέρια απλωμένα για διάλογο και συνεννόηση.
Αλλά, αν χρειαστεί, θα κάνουμε αυτό που ξέρουμε, που γνωρίζει η συλλογική μας συνείδηση από χρόνια, που μας το έχουν μάθει οι πρόγονοί μας για να υπερασπιστούμε το δίκαιο και την κυριαρχία μας.
Η Ελλάδα, λοιπόν, είναι μια χώρα η οποία θέλει την ειρήνη, τον διάλογο και τη συνεργασία, αλλά είναι και μια χώρα υπολογίσιμη.
Η Τουρκία, λοιπόν, πρέπει να προχωρήσει με ουσιαστικά βήματα στον δρόμο της φιλίας, που έχουν ανοίξει οι ίδιοι οι λαοί μας και που ανταποκρίνεται στις ανάγκες και στις προοπτικές της εποχής μας.
Της εποχής του 21ου αιώνα. Στον δρόμο που ανοίξαμε και που αφήνει πίσω της τις εντάσεις, για τον διάλογο και για τη συνεργασία.
Φίλες και φίλοι, πολίτες της ακριτικής περιοχής αυτής του τόπου μας, εδώ που χτυπάει η καρδιά της Ελλάδας, θέλω να σας ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου για την υποδοχή σας.
Να σας ευχηθώ χρόνια πολλά. Να σας πω ότι αυτός ο τόπος είναι ένας τόπος ιερός και τον έχουμε βαθιά μέσα στην καρδιά μας και θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να τον φροντίσουμε, για να μην σας λείπουν πράγματα τα οποία στερείστε για χρόνια, δυστυχώς, σε σχέση με τους υπόλοιπους Έλληνες που ζουν στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Και θα συνεχίσουμε σε αυτό τον δρόμο. Θα συνεχίσουμε σε αυτή τη διαδρομή.
Κλείνοντας, θέλω να πω: Να θυμάστε ότι ο Ρήγας έγραψε «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή». Ο Σολωμός έγραψε ότι το έθνος πρέπει να μάθει ότι «εθνικόν είναι το αληθινό».
Σας προτρέπω κι εσάς και όλους μας να κάνουμε δράση αυτές τις διδαχές.
Να θυμόμαστε πάντοτε ότι ο αγώνας για την ελευθερία είναι το υπέρτατο αγαθό και αυτό που μας έφερε ως εδώ.
Αλλά και να θυμόμαστε πάντοτε ότι πραγματικά πατριωτικό, πραγματικά εθνικό, είναι το αληθινό.
Η αλήθεια μας που τη γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά όσοι δίνουμε καθημερινά τον αγώνα, για να πάμε πιο μπροστά αυτή τη χώρα και αυτό το λαό.
Καλή δύναμη. Να είστε καλά.