Σπυριδωνία Κρανιώτη
Η πολυτάλαντη Κατερίνα Ελοσίτου, μουσικός και ηθοποιός καταθέτει το πρώτο της θεατρικό έργο καθώς η γοητεία της συγγραφής έκανε το μέχρι πρόσφατα μουσικό ταξίδι της στο θέατρο, να αλλάξει κάθισμα. Τώρα ξανοίγεται μέσα στο κείμενο, την αποτυπωμένη σε χαρτί σκέψη, την αλληγορία, τη μουσικότητα του λόγου.
Η παράστασή της «Ο Ρεζές μάγκωσε το δάχτυλο» είναι ένα συγκλονιστικό έργο που συνδυάζει την αυτοβιογραφία, την ποίηση και τη δραματική ένταση, για να αναδείξει την προσωπική μάχη του ανθρώπου με τη μνήμη, την εσωστρέφεια και την ελευθερία. Πρόκειται για μια μοναδική παράσταση σκηνοθετημένη από τον Johnny O., η οποία αναζητά την αλήθεια πίσω από τις λέξεις και τα πρόσωπα.ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
«Η φράση που με συγκινεί είναι “Τα χέρια μου νοσούν ερήμην τους”. Τα χέρια στο έργο μου είναι ένας συμβολισμός που εκφράζει ίσως μία ολόκληρη κοινωνία πραγμάτων» αναφέρει η πολυτάλαντη καλλιτέχνις στη Ζούγκλα και προσθέτει: «Η πραγματική απελευθέρωση για μένα συμβαίνει όταν προχωράμε, δοκιμάζουμε, ρισκάρουμε χωρίς να ξεχνάμε».
Πείτε μας λίγα λόγια για το έργο σας «Ο Ρεζές μάγκωσε το δάχτυλο»
Ξεκινώντας από τον τίτλο θα σας δώσω μία μικρή παράγραφο που συνοψίζει τη θεματολογία του έργου:ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
«Δάχτυλα». Αυτά που θα λύσουν τους δέσμιους της σιωπής και θα μιλήσουν ανοιχτά. Για την απουσία της συλλογικότητας των τελευταίων (δυστυχώς) πολλών χρόνων, την οικογένεια, τους φίλους, τους εραστές, τη τεχνητή δοκιμή πάνω στις ζωές μας, την απραξία, το σφίξιμο της ίδιας μας της ανάσας απέναντι στα γεγονότα που μας έχουν προ πολλού ξεπεράσει και μας έχουν αφήσει απλώς παρατηρητές.
Τι σας οδήγησε στη συγγραφή του συγκεκριμένου κειμένου;
Η ανάγκη μου να επικοινωνήσω με άμεσο τρόπο τις αλλαγές που έχουν συμβεί στις ζωές όλων μας. Ξεκινώντας από τα τέλη της δεκαετίας του ‘80 έως σήμερα οι εξελίξεις είναι τεράστιες σε όλα τα επίπεδα αλλά συγχρόνως με έναν τραγικό κατά τη γνώμη μου τρόπο ζούμε ακριβώς τα ίδια γεγονότα.ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Ο τρόπος μετάδοσης και ανακύκλωσης της όποιας πληροφορίας, κοινωνικής, πολιτικής, προσωπικής μας έχει διαμορφώσει πλέον σε πλάσματα απόλυτης και άμεσης προσαρμογής και μάλιστα σε μηδενικό χρόνο. Αυτή η τραγική διαφορά, η εφιαλτική ομοιότητα έκφρασης με κινητοποίησε να γράψω το έργο.
Υπάρχει κάποια φράση του έργου που σας συγκινεί ιδιαίτερα;
Η φράση που με συγκινεί είναι «Τα χέρια μου νοσούν ερήμην τους». Τα χέρια στο έργο μου είναι ένας συμβολισμός που εκφράζει ίσως μία ολόκληρη κοινωνία πραγμάτων.
Τι θα αποκομίσει κάποιος από την παράσταση;
Πρόθεσή μου είναι να προσκαλέσω τους θεατές σε μία ανάγνωση μνήμης, η πρόκληση πού και πώς ο καθένας από εμάς μπορεί να δει, να αναγνωρίσει τους στόχους, τα όνειρα και την πραγματική παρουσία του στην ίδια του τη ζωή, σε ποια θέση βρίσκεται στο σήμερα το δικό του παρελθόν ή μήπως έχει ξεχαστεί;
Μπορεί τελικά κάποιος να απελευθερωθεί από το βάρος του παρελθόντος; Και αν ναι με τι τρόπο;
Δεν θεωρώ ότι το παρελθόν είναι βάρος, μάλλον ως βοήθημα αυτογνωσίας το βλέπω.
Η πραγματική απελευθέρωση για μένα συμβαίνει όταν προχωράμε, δοκιμάζουμε, ρισκάρουμε χωρίς να ξεχνάμε.
Είστε ηθοποιός, μουσικός και συγγραφέας. Με ποια ιδιότητα νιώθετε πιο ολοκληρωμένη;
Εδώ θα απαντήσω χρησιμοποιώντας τον τίτλο του έργου με άλλο τρόπο. Νιώθω πιο ολοκληρωμένη ακριβώς εκεί που μπορούν τα δάχτυλα να δραπετεύουν, να ξεφεύγουν από ό,τι μπορεί να τα μαγκώσει.
Τι ονειρεύεστε για την καλλιτεχνική σας διαδρομή;
Όμορφη και αληθινή επικοινωνία με τον κόσμο και τους συνεργάτες μου. Όταν συμβαίνει αυτό νιώθω πραγματικά χαρά, αυτό για μένα είναι πραγματική δημιουργία.
Ποιες στιγμές και συνεργασίες σας ξεχωρίζετε;
Η συνεργασία μου όταν ξεκίνησε η καριέρα μου με τον συνθέτη Τάσο Καρακατσάνη και η πολύχρονη συνεργασία μου με το διαδραστικό είδος θεάτρου Playback Ψ και τον σκηνοθέτη Λάμπρο Γιώτη σε παραστάσεις όπου ο λόγος και η μουσική συνομιλούν σε ρόλους απεύθυνσης και συμπληρωματικότητας.Ένα τεράστιο σχολείο επικοινωνίας από όποια θέση βρίσκεται ένας καλλιτέχνης.
Τι σας αρέσει να κάνετε όταν δεν εργάζεστε;
Διάβασμα, μουσική, συναυλίες και φυσικά θέατρο. Μεγάλοι περίπατοι, μ’ αρέσει να περπατάω και τέλος όμορφα αθηναϊκά στέκια με φίλους, τροφοδοτούν το μυαλό και την ψυχή μου.
Υπάρχει κάτι άλλο που ετοιμάζετε αυτή την περίοδο;
Δεν ετοιμάζω κάτι αυτή την περίοδο αλλά αργότερα είναι πολύ πιθανό.
Η παράσταση «Ο Ρεζές μάγκωσε το δάχτυλο» κάνει πρεμιέρα το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2024 στο Studio Μαυρομιχάλη
Ερμηνεύουν: Νατάσα Γαβαλά, Γιώργος Ντούσης