ΞΕ-ΚΑ-ΒΑ-ΛΗ-ΣΤΕ – Zougla

Αθλητική στήλη,αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,όλων των κομμάτωνκαι όλων των θρησκειών,σάς χαιρετώ…ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
*** Ξεκινώ με άρτι εμπνευσθείσα διλογία αποφθεγμάτων:Το Απίθανο είναι ένα «Θαύμα» που το χωράει ο Ανθρώπινος Νους.Το Θαύμα είναι ένα «Απίθανο» που δεν το χωράει ο Ανθρώπινος Νους.
Ως εκ τούτων,είναι προφανές ότι το Θαύμα υπερέχει ως έννοια προς το Απίθανοκι έτσι προκύπτει το φιλοσοφικό -αλλά και απολύτως ρεαλιστικό συμπέρασμα- ότι«Το Θαύμα είναι το Ζενίθ τού Απίθανου.».
Και βεβαίως,ακριβώς επειδή η διαστροφή τού είδους μας είναι η Μετρησιμότητακαι τα πάντα τίθενται στην αμείλικτη διαδικασία που λέγεται «Σύγκριση»,φτάνουμε ενίοτε και στη χρήση τού όρου «Θαύμα Θαυμάτων»προκειμένου να δηλώσουμε υπεραπλουστευτικώς την ποιοτική υπεροχήπου διαθέτει ένα θαύμα έναντι των άλλων θαυμάτων.ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Εάν δε, συνυπολογίσουμε,ότι το βασικό κύτταρο στο «“DN.A.” τού Θαύματος» είναι η «Σπανιότητα τής Εμφάνισης»,αντιλαμβανόμαστε τη «Σπουδαιότητα τής Πληθυντικοποίησης».Ναι, ο Παναθηναϊκός επέτυχε τη σεζόν 2023-2024 «Θαύματα Θαυμάτων»!…
Ο Παναθηναϊκός -όντας σε ημιθανή κατάσταση την προηγούμενη χρονιά-είχε τερματίσει στη 17η θέση τής «Euroleague» (ήτοι, προτελευταίος)και είχε διασυρθεί στον τέταρτο τελικό τού ελληνικού πρωταθλήματοςηττώμενος με 35-63 μέχρι το 27:14 τής αναμέτρησης με τον Ολυμπιακό,όταν οι οπαδοί του απεφάσισαν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τουςκαι να διακόψουν το ματς προς αποφυγήν τού διαγραφόμενου ανεπανάληπτου διασυρμού.Εκείνες τις θλιβερές μέρες, λοιπόν,ουδείς φανταζόταν -πόσω μάλλον, επερίμενε-τα αδιανόητα συμβάντα που επεφύλασσε η αμέσως επόμενη αγωνιστική περίοδος.
26 Μαΐου 2024:Ο μέχρι πέρυσι ημιθανής Παναθηναϊκός,ο μέχρι πέρυσι «“Σάκος τού Μποξ” τής “Euroleague”» ,έχει ανακτήσει το χαμένο πλεονέκτημα έδραςστο «Do or Die» ματς των «Play-Offs» με τη Μακάμπι,έχει επικρατήσει τής Φενέρμπαχτσε με 73-57 στον ημιτελικό τής διοργάνωσηςκαι -συντρίβοντας με 95-80 στον Τελικό, το μεγάλο φαβορί, τη Ρεάλ Μαδρίτης-ανακηρύσσεται «ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ 2023-2024»και ράβει το ΕΒΔΟΜΟ ΑΣΤΕΡΙ στην ΠΡΑΣΙΝΗ ΦΑΝΕΛΑ!Κι αν τότε στη Βαρκελώνη, 13 χρόνια πριν,το 6ο Κύπελλο Πρωταθλητριών ήταν αναμενόμενο επιστέγασμα,τώρα προσετίθετο στην «Επεξήγηση τού Αποτελέσματος» η Μεταφυσική:ΘΑΥΜΑ!!!!!!!!!!!!!ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
14 Ιουνίου 2024:Ο μέχρι πέρυσι ημιθανής Παναθηναϊκός,ο μέχρι πέρυσι «“Σάκος τού Μποξ” τού “Ολυμπιακού”»,έχει ανακτήσει το χαμένο πλεονέκτημα έδρας στο «Do or Die» ματςεπιβιώνοντας από την πιο αποτρόπαιη σφαγή που έχει λάβει χώρα στο Ελληνικό Μπάσκετ,έχει διασύρει τον μέχρι πρότινος πρωταθλητή Ο.Σ.Φ.Π. στο «Σ.Ε.Φ.»νικώντας τούς γηπεδούχους και -κυρίως- τα αισχρά διαιτητικά ενεργούμενα με 88-85,και -επικρατώντας με 87-82 στον πέμπτο τελικό-ανακηρύσσεται «ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 2023-2024».ΘΑΥΜΑ!!!!!!!!!!!!!
Θαύματα που απέχουν μόλις 19 ημέρες.Η «Σπανιότητα τής Εμφάνισης τού Θαύματος» καταλύεται πανηγυρικώς.Το Υπερωριακό Θαύμα.Το Θαύμα κάνει υπερωρίες.Το Παραλήρημα αποκτά εξακολουθητικές διαστάσεις.Το Ντελίριο δεν έχει τελειωμό.Εδώ πλέον δεν έχουμε να κάνουμε με «Θαύμα Θαυμάτων» αλλά με «Θαύματα Θαυμάτων».Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ.
*** Κάποτε καταλαγιάζει η έκκριση αδρεναλίνης που επιφέρει το Θαύμακαι ακολουθεί μία ιδιαίτερη ψυχολογική-πνευματική-συναισθηματική περίοδος,που όλα σού φαίνονται λίγα, που όλα σού φαίνονται ήσσονος σημασίας,που βρίσκεσαι υπό το καθεστώς ευδαίμονος ματαιότητας.Τι να σού πει η (εκάστοτε) Επιτυχία, όταν έχεις ζήσει την ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ·ό,τι και να σού πει δεν καταφέρνει να ακουστεί,καθώς μέσα σου ο αντίλαλος των εκκωφαντικών πανηγυρισμώνσκεπάζει κάθε διαμαρτυρόμενη φωνή που επιχειρεί να μετριάσει την απερίγραπτη χαρά σουκαι να σε επαναφέρει στη «Ρουτίνα τής Καθημερινότητας»μέσω τής αποστειρωμένης απαίτησης «Κάνε ησυχία. Δουλεύουμε αύριο…».Εν κατακλείδι και εν τοιαύτη περιπτώσει,όσο κι αν ξέρεις ότι ο άλλος που ζητά να κάνεις ησυχία έχει (το) δίκιο (του),αδιαφορείς -όχι επειδή είσαι αφιλότιμος, αλλά…- επειδή είσαι απολύτως ευτυχήςκαι σύμπασες οι αισθήσεις σου αρνούνται να επιστρέψουν σε τετριμμένες νόρμες.Η Πράσινη Φανέλα αποκτά την Υπόσταση Παγκόσμιας Σημαίας.Η Φανέλα με τον Παρθενώνα είναι η Ωραιότερη Φανέλα Όλων Των Εποχών!
*** Το Καλοκαίρι περνάει με τον Παναθηναϊκό να πλέει σε πελάγη ευτυχίαςκαι με τον Ολυμπιακό να είναι ένα «ναυάγιο».Μπαίνουμε στο Φθινόπωρο,οι «Πράσινοι» εξακολουθούν να παραληρούν,οι «Κόκκινοι» εξακολουθούν να παραμιλούν,οι «Πράσινοι» (εμ)μένουν στο ίδιο απογειωμένο μοτίβο,οι «Κόκκινοι» μονολογούν νυχθημερόν«Ουκ εά ημάς καθεύδειν τα (τού) Παναθηναϊκού τρόπαια…»(διασκευάζοντας τη φράση«Ουκ εά με καθεύδειν το (τού) Μιλτιάδου τρόπαιον…»-ήτοι, «Δεν με αφήνει να κοιμηθώ η νίκη τού Μιλτιάδη…»-που είπε το 490 π.Χ. ο στρατηγός των Αθηναίων, Θεμιστοκλής,αναφερόμενος στον θρίαμβο που είχε καταγάγει ο ομόλογός του, Μιλτιάδης,κατά των Περσών στη μάχη τού Μαραθώνα).
Στις 29 Σεπτεμβρίου 2024 διεξάγεται το «Super Cup»και οι δύο «Αιώνιοι» τίθενται αντιμέτωποι στον τελικό,αλλά είναι εμφανές ότι ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ακόμη στο «Final-4» τού Βερολίνουκαι βλέπει ως αγγαρεία την πρώτη επίσημη διοργάνωση τής χρονιάς,δίνοντας μηδαμινή σημασία στο παρακατιανό «φαϊναλφοράκι» τής Ρόδου.Τι κι αν είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρίαώστε οι Πρωταθλητές Ευρώπης και Ελλάδος να κάνουν «Δήλωση Υπεροχής»,τι κι αν κρίνεται ένας τίτλος,τι κι αν οι «απέναντι» έχουν προσθέσει στο ρόστερ τους τον Βεζένκοφ και τον Φουρνιέ,ο Παναθηναϊκός παρουσιάζεται χωρίς κίνητρο, χωρίς πάθος, χωρίς διάθεση,κυνηγά στο σκορ σχεδόν καθ’ όλην τη διάρκεια τής αναμέτρησηςκαι εν τέλει ηττάται δικαίως με το «τιμητικό» 86-85,συνεργώντας -διά τής χαλαρότητάς του- στον εμπλουτισμό τής ερυθρόλευκης τροπαιοθήκης.Εκεί ήταν που για πρώτη φοράπροέβην στη μονολεκτική διαπίστωση-προτροπή-προσταγή «Ξεκαβαλήστε.».
Έκτοτε, αυτή η αφυπνιστική ετυμηγορία κάνει διαρκώς την εμφάνισή της,προσλαμβάνοντας -συν τω χρόνω- κεφαλαιακή και συλλαβική μορφή:«ΞΕ-ΚΑ-ΒΑ-ΛΗ-ΣΤΕ.».
Νίκη εκτός έδρας επί τής Άλμπα Βερολίνου στην 1η αγωνιστική.Νίκη εντός έδρας επί τής Μπάγερν στη 2η αγωνιστική.Ήττα εκτός έδρας από την Παρί στην 3η αγωνιστική.Ήττα εκτός έδρας από τη Ρεάλ Μαδρίτης στην 4η αγωνιστική.Νίκη εκτός έδρας επί τής Φενέρμπαχτσε στην 5η αγωνιστική.Νίκη εντός έδρας επί τής Βιλερμπάν στην 6η αγωνιστική.Νίκη εκτός έδρας επί τού Ερυθρού Αστέρα στην 7η αγωνιστική.Ήττα εντός έδρας από τον Ολυμπιακό στην 8η αγωνιστική.Νίκη εντός έδρας επί τής Μακάμπι Τελ Αβίβ στην 9η αγωνιστική.Νίκη εκτός έδρας επί τής Βίρτους Μπολόνια στη 10η αγωνιστική.Ήττα εκτός έδρας από τη Ζαλγκίρις Κάουνας στην 11η αγωνιστική.Ήττα εντός έδρας από τη Μονακό στη 12η αγωνιστική.
Ο απολογισμός «7 νίκες-5 ήττες» δεν είναι μεν για πέταμα(πόσω μάλλον,αν συνυπολογίσουμε την αναλογία «5 ματς εντός έδρας-7 ματς εκτός έδρας»),όμως οι «Πράσινοι» έχουν υποπέσει ήδη σε ένα άκρως ζημιογόνο ολίσθημα,το οποίο αποτελεί την αντίστροφη ανάγνωση τού στερεότυπου ισχυρισμού«Όλοι (θα) θέλουν να νικήσουν τούς Πρωταθλητές Ευρώπης.».Σύμφωνοι, αυτός ο στόχος συνιστά όντως σημαντικό κίνητρο για άπαντες,αλλά εκεί ακριβώς είναι που έπρεπε να επενδύσουν οι «Πράσινοι»και -κάνοντας επιδείξεις δύναμης- να αποκαρδιώνουν τούς μελλοντικούς αμφισβητίες·άλλο να οδηγούνται οι αντίπαλοι στη σκέψη και στη φοβική ψυχολογίαότι η αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό είναι σχεδόν a priori χαμένη υπόθεσηκαι ανήκει στη συνθήκη «ήττα εντός προγράμματος»και άλλο να επωάζει ο ίδιος ο Παναθηναϊκός την αντίληψηότι η επικράτηση εις βάρος του αποτελεί «νίκη εντός προγράμματος».
Αντί, λοιπόν, να γίνουν τα δέοντα και να επιδεικνύεται σοβαρότης,ήττα από τη νεόκοπη Παρί,ήττα από την περυσινή φιναλίστ -και μέχρι πρότινος καταρρέουσα- Ρεάλ,εντός έδρας ήττα από τον «αιώνιο αντίπαλο»(μετά από την εκτός έδρας νίκη με 71-78 επί τού Ολυμπιακούπου επετεύχθη στις 27 Οκτωβρίου για το Πρωτάθλημα,ο Π.Α.Ο. υποδέχθηκε τον Ο.Σ.Φ.Π. στις 8 Νοεμβρίουκαι ασέβησε προς το άκρως ευνοϊκό momentum·έτσι,πετάχτηκε στα σκουπίδια η ευκαιρία να ντουμπλαριστούν οι νίκεςκαι να εμπεδωθεί αμφιπλεύρως το αίσθημα τής υπεροχής του),ήττα από τη φιλόδοξη Ζαλγκίρις,εντός έδρας ήττα από την άμεση ανταγωνίστρια Μονακό.
Σε όλες αυτές τις ήττες, αλλά και σε αρκετές νίκες,ο κοινός παρονομαστής είναι η ανησυχητική εικόνα τής ομάδας,καθώς επικρατούν η Επιπολαιότητα, η Αιθεροβαμοσύνη, το «Υ.Ο.L.Ο.»,η Ακατάσχετη Αισιοδοξία, ο Σαδο-Μαζοχισμός.Σύσσωμος ο -εν γηπέδω- «Πράσινος Οργανισμός»εκπέμπει το μήνυμα ότι είναι «Αλλού»και αναμφιβόλως δίνει δικαιώματα στις αρνητικές κριτικές.Δεν θα πω ότι ο Παναθηναϊκός είναι μπλαζέ ή «ψώνιο»,παρά μόνον ότι κινείται στις παρυφές αυτών των καταστάσεων,επειδή τα πρόσφατα «Θαύματα Θαυμάτων» τον κάνουν να αφαιρείται,να μην είναι στοχοπροσηλωμένος,να έχει την -ενίοτε λυτρωτική και ενίοτε καταστροφική- πεποίθησηότι «Στο Τέλος όλα καλά θα πάνε… Στο Τέλος εμείς θα είμαστε οι Νικητές…».
«Ράβουμε το 8ο», «Θα κάνουμε το “Back to Back”»,«Η ομάδα θα φορμαριστεί όταν πρέπει…», και λοιπές ανάλογες ατάκες,έχουν μεν πιθανότητες επιβεβαίωσης και δεν θα μιλάμε για «θαύματα»,αλλά πρόκειται -τουλάχιστον, προς το παρόν-για μεγαλοστομίες που δεν στηρίζονται στα τρέχοντα δεδομένακαι έχουν την ίδια αξία με τις παγανιστικές παπαριές τού Νοστράδαμου.
Ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει τούς φετινούς αγώνες -διεθνείς τε και εγχώριους-με ένα τουπέ τού στυλ«Το Μπάσκετ έχει μόνον ένα ημίχρονο,οι αγώνες μπάσκετ διαρκούν μόνον 20 λεπτά,οι αγώνες μπάσκετ ξεκινούν από το δεύτερο ημίχρονο.»και αποπνέει την επικίνδυνη κι οριακή τάση να κάνει τα Εύκολα (να είναι) Δύσκολα.Γιατί συμβαίνει αυτό;Γιατί υπάρχει η εν λόγω προσέγγιση που προσομοιάζει με Φιγούρα και Φανφάρα;Διότι, απολύτως ανθρώπινα και δικαιολογημένα,πρωτευόντως οι παίκτες -και ίσως κι ο προπονητής-προσπαθούν υποσυνειδήτως να δημιουργήσουν «Συνθήκες Θαύματος»και έτσι να ανασύρουν τις δυνάμεις που τούς οδήγησαν προσφάτως στα θαύματά τους.
Εδώ ακριβώς είναι που ελλοχεύει ο «Κίνδυνος τής Αυτο-Αποκαθήλωσης»,διότι κάθε ματς δύναται να στραβώσει όταν τού αφήνεις περιθώρια να στραβώσει.Θα σάς περιγράψω τη συμπεριφορά τού φετινού μπασκετικού Π.Α.Ο.με μία μικρή αλλά εύγλωττη αυτοσχέδια ιστορία..:Φανταστείτε -επί παραδείγματι-να είσαι ένας γοητευτικός τύπος με σοβαρές ερωτικές κατακτήσεις,αλλά ουδέποτε έχει περάσει από το μυαλό σουότι θα μπορούσες να κάνεις δική σου τη Μόνικα Μπελούτσι.Εκεί, λοιπόν, που είσαι σ’ ένα μπαρ και πίνεις αμέριμνος το ποτάκι σου,έρχεται ενώπιόν σου -ως κεραυνός εν αιθρία- η Θεά Μόνικα,σού λέει «Μ’ αρέσεις πάρα πολύ και θέλω να κάνουμε σεξ…»κι εσύ αποσβολωμένος από την αιφινίδια τύχητής απαντάς «Τι; Έτσι; Ξεροσφύρι; Χωρίς να σε κυνηγήσω έξι μήνες;».Η μία πιθανότητα είναι να χαραμίσει η Μόνικα μερικούς μήνες απ’ τη ζωή τηςκαι να περιμένει καρτερικά να ολοκληρώσεις την ανάγκη σου για φλερτ.Η άλλη πιθανότητα είναι να σκεφτεί «Ααα…, εδώ έμπλεξα με μαλάκα.»,να σηκωθεί να φύγει,εσύ να αρχίσεις να την κυνηγάς,αυτή να στραβώσει,εσύ να συνεχίσεις να την κυνηγάς,αυτή να στραβώσει χειρότερα,εσύ να αρχίσεις να την παρακολουθείς,αυτή να σκεφτεί «Ααα…, εδώ έμπλεξα με ψυχάκια.»,εσύ να αρχίσεις να τη στήνεις έξω από το σπίτι της,αυτή να σού κάνει ασφαλιστικά μέτρακαι να σε τουλουμιάζουν στο ξύλο όταν σε βλέπουν οι σωματοφύλακές της.Κι όλα αυτά, μαλάκα-ψυχάκια,επειδή δεν έκανες σεξ με την Μπελούτσι,όταν η ίδια η Μπελούτσι σού προσφέρθηκε στο πιάτο.
Σάς ήρεσε η παραβολή μου;Τι να πούνε οι παραβολές τού Ιησού μπροστά στις δικές μου, έτσι..;Επειδή, λοιπόν, κάθε παραβολή έχει και το δίδαγμά της,εδώ διδασκόμαστε ότι η Νίκη, η Επιτυχία, η Ευτυχία, το Θαύμα,δεν υπόκεινται σε μονοπωλιακές διαδικασίες και σε Αποκλειστικότητα.
*** Μιλώντας σε αγωνιστικό επίπεδο,οι τρεις προσθήκες που έγιναν στο ρόστερ απέχουν παρασάγγας από τις προσδοκίεςκαι δείχνουν έως τώρα ότι αδυνατούν να ενσωματωθούν σε μία ομάδαπου έχει υψηλότατες βλέψεις ούσα προερχόμενη από «Διπλό Θαύμα».Ο Λορέντζο Μπράουν είναι παντελώς άτολμοςκαι κινείται στη σκιά τού Ναν, τού Σλούκα και τού Γκραντ.Ο Τσεντί Οσμάν είναι εμφανώς αγχωμένοςκαι προσπαθεί με σπασμωδικότητα να πείσει για τον τίτλο τού «NBAer».Ο Ομέρ Γιουρτσεβέν είναι η αντιφατικότερη των τριών περιπτώσεων,αφού -ναι μεν έχει μέχρι στιγμής μία σχετικώς ικανοποιητική απόδοση, όμως…-φέρει το τεράστιο μειονέκτημα να είναι «παπαγιαννοειδές»(σε απλά Ελληνικά, δεν διαθέτει πάθος, είναι άχρωμος-άοσμος-άγευστος).
Βεβαίως, οφείλουμε να επισημάνουμε και να τονίσουμε ότι ακόμα είναι νωρίς(τρανό μάθημα αποτελεί η εκπληκτική μεταμόρφωση τού Χουάντσο,ο οποίος τούς πρώτους μήνες είχε «εικόνα απέλασης»),αλλά…, να…, αναρωτιέμαι πώς φτάνεις να καταλήγεις στον Γιουρτσεβέν,όταν υπάρχουν στην αγορά ο εξαιρετικός Πουαριέ και ο βετεράνος Ιμπάκα,όπως επίσης αναρωτιέμαι γιατί είναι «παρκαρισμένος» στον πάγκο ο Καλαϊτζάκηςκαι δεν τού δίνεται χρόνος συμμετοχήςόταν οι συνθήκες ενός ματς ωρύονται βροντοφωνάζοντας τη λέξη «Άμυνα».Από την άλλη,ο Αταμάν έχει καταθέσει μεγαλειωδώς τα διαπιστευτήριά τουκαι συνεπαγωγικώς δικαιούται τα (όποια) λάθη,ενώ συνάμα διαχειρίζεται έξοχα την ψυχολογία των αθλητών τουμε έναν τρόπο που συμπυκνώνω στον σουρεαλιστικό όρο «Σφαγιαστικό Βελούδο»,καθώς αρέσκεται-διά τής φαινομενικής ανοχής και ορισμένων επιτηδευμένων ολιγωριών του-να εκθέτει ακάκως τούς παίκτες του, να τούς αφήνει να εκτίθενται,ώστε κατόπιν να έρχονται -ιδία βουλήσει- προ των ευθυνών τους.
Από ’κεί και πέρα,δεν γίνεται να παραβλέψουμε την απροκαλύπτως εχθρική αντιμετώπισηκαι την εξόφθαλμη ασέβεια που εξακολουθητικώς εκφράζουν κατά τού Παναθηναϊκούοι κλεπτομανείς και διεφθαρμένοι διαιτητέςπου προωθήθηκαν επί χρόνια από το σκουπίδι, τον Μπερτομέου,και χαίρουν ασυλίας από τον βαθιά ριζωμένο μηχανισμό τού πάτρωνά τους·εξ ου και φορέσανε μαύρες πλερέζες μετά από τον Τελικό τού Βερολίνου,διότι βλέπουν στο «Πρόσωπο τού Παναθηναϊκού» έναν ορκισμένο εχθρόπου διαχρονικώς πάει κόντρα στις μαφιόζικες μεθοδεύσεις τους(τι να κάνουν κι αυτοί·όταν δεν καταφθάνουν σωρηδόν οι αιμοδότριες «βαλίτσες»,αναγκάζονται να ψειρίζουν καμιά κολόνια από τα «Duty Free»).
Επιμύθιο:Ήταν 26 Μαΐου 2024, μόλις μερικούς μήνες πριν,όταν ο Παναθηναϊκός στέφθηκε «Πρωταθλητής Ευρώπης» μετά από 13 χρόνια.Απόψε διεξάγεται η 13η αγωνιστική τής «Euroleague»και η νίκη τού Παναθηναϊκού επί τής Μπαρτσελόνα καθίσταται επιταγή,καθίσταται ασυζήτητη προσταγή, καθίσταται αδιαπραγμάτευτη διαταγή.ΞΕ-ΚΑ-ΒΑ-ΛΗ-ΣΤΕ.ΝΙ-ΚΗ-ΣΤΕ.Ή μήπως όχι;…
Γιατί να ξεκαβαλήσει ο Παναθηναϊκός;Γιατί σώνει και ντε να νικήσει;Γιατί;Γιατί να μην απολαύσει ανέμελος για καιρό τα «Θαύματα Θαυμάτων»;
Το Θαύμα διαθέτει Μοναδικότητα.Κάθε θαύμα είναι μοναδικό και δεν αντιγράφεται μήτε ξεπατικώνεται(σπανίως το Θαύμα δημιουργεί κάποια «πανομοιοτυπία»και μάς κλείνει συνωμοτικά το μάτι-όπως στην περίπτωση με τα ανατριχιαστικώς συγγενικά γκολπου έβαλαν ο Μαραντόνα το 1986 εναντίον τής Αγγλίαςκαι ο Μέσι το 2007 εναντίον τής Χετάφε-αλλά η στόχευση είναι να αντιληφθούμεότι ναι μεν ο Τρόπος είναι «καρμπόν», μα είναι διαφορετικό το Πρόσωπο,όπως κάλλιστα θα ημπορούσε να ήταν ίδιο το Πρόσωπο και διαφορετικός ο Τρόπος).
Το Θαύμα είναι η Ύψιστη Αντίφαση.Το Θαύμα παράγει Ταπεινότητα και Απληστία. ΜΑΖΙ.Στο δίπολο «Ταπεινότητα-Απληστία» ποια είναι σχεδόν πάντα η νικήτρια;Ελάτε…, πείτε το…, ας το παραδεχθούμε…,η Απληστία νικάει σχεδόν πάντα την Ταπεινότητα,διότι η Απληστία είναι ένα παράσιτο που τρέφεται εσαεί από το «Εγώ» μας.
Αντίδοτα υπάρχουν;Υπάρχουν, όσο κι αν είθισται να έχουν προσωρινή ισχύ.Είναι αδόκιμο αυτό που θα σάς πωκαι ξέρω ότι στην πλειονότητά σας δεν θα ακολουθήσετε την εισήγησή μου,όμως σάς προτείνω να διακόψετε την ανάγνωση για 20 λεπτά και 8 δευτερόλεπτα,ώστε -πριν διαβάσετε τον σύντομο επίλογο τού παρόντος πονήματος-να έχετε πάρει το «Αντίδοτο τής Απληστίας».Δίνω θερμά συγχαρητήρια στον δημιουργό τού βίντεο.ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΚΟΥΣΤΕ!!!!!!!!!!!!!

Ανατριχίλα.Συγκίνηση.Δάκρυα.Κόμπος στον λαιμό.Ένας κόμπος η χαρά μου.Θαύμα.Θαύμα Θαυμάτων.Και μετά, κι άλλο θαύμα.Θαύματα Θαυμάτων.Και στο τέλος, στα δύο πλάνα τής αυλαίας,η διηνεκής λύπη για το «Ασυντέλεστο Θαύμα»και το «Μνήμης Ένεκεν» που συνδέει αυτούς που μένουν μ’ αυτούς που φεύγουν.…
Το Θαύμα παράγει περισσότερα όνειρα από όσα μπορούμε να καταναλώσουμε.Το Θαύμα παράγει περισσότερα όνειρα από όσα μπορούμε να πραγματοποιήσουμε.
«ΞΕ-ΚΑ-ΒΑ-ΛΗ-ΣΤΕ»;Από πού κι ως πού ζητάμε κάτι τέτοιο;Από πού κι ως πού ζητάμε απ’ τούς απολύτως ευτυχείς να χαμηλώσουν τα τραγούδια;Από πού κι ως πού ζητάμε κάτι τέτοιο,όταν κι εμείς οι ίδιοι ήμασταν καλεσμένοι στα Θαύματα,όταν κι εμείς οι ίδιοι τραγουδήσαμε τα ίδια τραγούδια;
«Κάνε ησυχία. Δουλεύουμε αύριο…»;Όχι, ρε, δεν κάνω ησυχία κι ας δουλεύεις αύριο, κι ας δουλεύω αύριο.Όχι, ρε, δεν κάνω ησυχία για να κοιμηθείς, δεν κάνω ησυχία για να κοιμηθούμε,διότι το Θάμα -ναι, έτσι λαϊκά μού ήρθε να την εκφράσω τη λέξη τώρα-είναι αυτό που σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είσαι ξύπνιος ή αν ονειρεύεσαι.Τα Θάματα δεν γίνονται κάθε μέρα, ρε.Τα Θάματα -ακόμη κι όταν συμβαίνουν με απόσταση μόλις 19 ημερών-έχουν προετοιμαστεί και ταξιδέψει επί χρόνια, ρε.Τα Θάματα έρχονται για να σπάνε τη ρουτίνα και όχι για να την προσκυνάνε, ρε.Τα Θάματα θέλουν τραγούδια, ρε.
Ναι, ρε,κανένα «ΞΕΚΑΒΑΛΗΣΤΕ»,καμία επιταγή, καμία ασυζήτητη προσταγή, καμία αδιαπραγμάτευτη διαταγή,παρά μόνον η «Επική Ομοιοκαταληξία-Ιαχή»:Για Εσένα, Π.Α.Ο., μαστουρώνει όλη η Γη. ΟΛΗ Η ΓΗ!!!!!!!!!!!!!
Ο Αθλητάμπουρας

Πηγή