Η νόσος Peyronie είναι μια κατάσταση όπου σχηματίζεται ουλώδης ιστός στο πέος, προκαλώντας του κάμψη κατά τη διάρκεια της στύσης, οδηγώντας μερικές φορές σε πόνο και παραμόρφωση. Αυτό μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη σωματική και συναισθηματική ευεξία ενός άνδρα, καθώς και τις σχέσεις του.
Η νόσος είναι πιο συχνή σε άνδρες με διαβήτη, ιδίως σε εκείνους με κακώς ελεγχόμενο σάκχαρο στο αίμα. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνδρες με διαβήτη έχουν έως και 22,5% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν νόσο Peyronie, με τον κίνδυνο να είναι ακόμη μεγαλύτερος σε όσους δεν διαχειρίζονται καλά τον διαβήτη τους. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο καλύτερος έλεγχος του σακχάρου στο αίμα μπορεί να συμβάλει στη μείωση της σοβαρότητας της κάμψης. Ωστόσο, οι συγκεκριμένοι παράγοντες του διαβήτη, όπως το πόσο καιρό τον έχει κάποιος, που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της πάθησης δεν είναι πλήρως κατανοητοί. Μια νέα μελέτη είχε ως στόχο να διερευνήσει αυτούς τους συσχετισμούς.ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Για να διερευνήσουν πώς ο διαβήτης μπορεί να επηρεάσει την νόσο Peyronie ενός ατόμου, οι ερευνητές εξέτασαν τα ιατρικά αρχεία 197 ανδρών που διαγνώστηκαν και με τις δύο παθήσεις μεταξύ 2007 και 2022. Συγκέντρωσαν πληροφορίες όπως η ηλικία των ασθενών, ο έλεγχος του διαβήτη (που μετράται με τα επίπεδα HbA1c) και η σοβαρότητα της νόσου. Το μέγεθος της πλάκας και η καμπυλότητα του πέους αξιολογήθηκαν μέσω φυσικών εξετάσεων, υπερήχων και φωτογραφιών.
Στη συνέχεια, οι ασθενείς ομαδοποιήθηκαν με βάση την ηλικία εμφάνισης του διαβήτη (πρώιμη, μέση ή όψιμη) και το αν το σάκχαρό τους ήταν καλά ρυθμισμένο (HbA1c ≤7%) ή κακώς ρυθμισμένο (HbA1c >7%). Τέλος, οι ερευνητές ανέλυσαν τον τρόπο με τον οποίο τα χαρακτηριστικά του διαβήτη των ασθενών επηρέασαν την εξέλιξη και τη σοβαρότητα της νόσου Peyronie χρησιμοποιώντας στατιστικές δοκιμές για να διερευνήσουν τυχόν συνδέσεις μεταξύ αυτών των παραγόντων. Στόχος τους ήταν να κατανοήσουν αν ο διαβήτης που εμφανίστηκε νωρίς ή ο κακός έλεγχος του σακχάρου στο αίμα επιδείνωναν την εξέλιξη της νόσου.
Τελικά, οι συγγραφείς της μελέτης διαπίστωσαν ότι οι άνδρες με διαβήτη πρώιμης έναρξης είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν παραμόρφωση στο πέος νωρίτερα. Περίπου το 35% των διαφορών στην ηλικία εμφάνισης της νόσου Peyronie θα μπορούσε να συνδεθεί με το πότε οι ασθενείς εμφάνισαν διαβήτη. Ο διαβήτης πρώιμης έναρξης σχετιζόταν επίσης με τον σχηματισμό πλακών στο πέος, αν και είχε μικρότερη επίδραση στο μέγεθος των πλακών που αναπτύσσονταν.ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Επιπλέον, τα υψηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα (μετρούμενα με την HbA1c) συνδέονταν με την προγενέστερη ανάπτυξη της κάμψης. Οι άνδρες με μη ελεγχόμενο διαβήτη είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν πλάκες στο πέος. Στην πραγματικότητα, η αύξηση των επιπέδων της HbA1c μετά τη διάγνωση της νόσου συνδέθηκε με μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης πλακών, με το 12% του σχηματισμού πλακών να σχετίζεται με τις αλλαγές στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα. Η μελέτη δεν διαπίστωσε ισχυρή σχέση μεταξύ άλλων χαρακτηριστικών του διαβήτη, όπως η διάρκεια του διαβήτη ή επιπλοκές όπως η αμφιβληστροειδοπάθεια ή η νευροπάθεια, και της σοβαρότητας της πεϊκης καμψης.
Τελικά, αυτό υποδηλώνει ότι η ηλικία έναρξης του διαβήτη και το πόσο καλά ελέγχεται το σάκχαρο στο αίμα είναι βασικοί παράγοντες για το πώς αναπτύσσεται και εξελίσσεται η νοσος Peyronie . Ενώ τα αντιδιαβητικά φάρμακα δεν έδειξαν άμεση επίδραση στη σοβαρότητα της πάθησης, ο έλεγχος του σακχάρου στο αίμα βοήθησε ορισμένους ασθενείς. Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα ευρήματα, οι συγγραφείς προτείνουν ότι η διατήρηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα υπό έλεγχο κατά τα αρχικά στάδια της νόσου είναι σημαντική για τη διαχείριση της πάθησης και των επιπλοκών της.
Χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να κατανοηθεί η σχέση μεταξύ διαβήτη και νόσου Peyronie, αλλά η μελέτη αυτή τονίζει την ανάγκη για εξατομικευμένες στρατηγικές θεραπείας για την αποτελεσματική διαχείριση και των δύο καταστάσεων.
https://andrologia.gr/