Με σύνδεση μέσω Διαδικτύου, η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Κατερίνα Ευαγγελάτου, ανακοίνωσε σήμερα το εφετινό πρόγραμμα στην αρχική του σύλληψη, ευχόμενη οι συνθήκες να επιτρέψουν να πραγματοποιηθεί το μέγιστο δυνατό του μέρος.Σχεδόν 1.400 καλλιτέχνες. Δημιουργοί από περισσότερες από 30 χώρες. Περίπου 70 εκδηλώσεις, 40 πρεμιέρες και πολυαναμενόμενες νέες παραγωγές. Άνοιγμα στην ερευνητική προσέγγιση, στις σύγχρονες αναγνώσεις, συναυλίες με κορυφαίους μουσικούς, παραστάσεις που φέρουν την υπογραφή της αφρόκρεμας των Ευρωπαίων σκηνοθετών, αναζήτηση σε νέα είδη και δραματουργικές φόρμες, πρωτότυπες δράσεις και προσθήκη ευφάνταστων ενοτήτων. Από οθόνης, στην άδεια Πειραιώς, με ένα μήνυμα που μόλις ολοκληρώθηκε, η Καλλιτεχνική Διευθύντρια του φεστιβάλ Κατερίνα Ευαγγελάτου εξήγησε –στο μέτρο του δυνατού– τι πρόκειται να συμβεί εφέτος με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, επιμένοντας όχι τόσο στα ονόματα (που είναι ξεχωριστά) αλλά στην προσπάθεια που γίνεται να σταθεί όρθιος ο θεσμός και να πραγματοποιηθεί με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
«Θέλω να τονίσω ότι οι συνεργάτες μου και εγώ αντιλαμβανόμαστε πως το Φεστιβάλ εφέτος δεν θα μπορέσει να υλοποιηθεί ακριβώς όπως το σχεδιάζαμε τόσον καιρό. Έχουμε, όμως, την ανάγκη να στείλουμε ένα μήνυμα ελπίδας: Είμαστε εδώ και εργαζόμαστε ακατάπαυστα για να επανασχεδιάσουμε το Φεστιβάλ, με τις μικρότερες δυνατές απώλειες. Ευελπιστούμε ότι θα καταφέρουμε να το υλοποιήσουμε με ασφάλεια για όλους, μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν. Εξετάζουμε διαφορετικές εκδοχές για τις ημερομηνίες πραγματοποίησης της φετινής διοργάνωσης, με την αμέριστη υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού. Προτεραιότητά μας είναι η υγεία και η ασφάλεια του κοινού, των δημιουργών και όλης της ομάδας του Φεστιβάλ» δήλωνε χαρακτηριστικά η ίδια μέσα από τη σελίδες των social media της διοργάνωσης.
Στην Πειραιώς
Με φόντο τα βιομηχανικά παράθυρα της Πειραιώς 260, εκεί που κανονικά θα συγκεντρώνονταν εκατοντάδες καλλιτέχνες και άνθρωποι του Τύπου, όπως συμβαίνει κάθε άνοιξη, σε κλίμα θερινής και φεστιβαλικής προσμονής, η νέα επικεφαλής του θεσμού βρέθηκε να υπενθυμίζει τις αξίες των παρασταστικών τεχνών, στις οποίες επέβαλλε βίαιη παύση η πανδημία.
«Τα θέατρα είναι εστίες, είναι χώροι στοχασμού, ψυχαγωγίας, είναι οίκοι στους οποίους προσερχόμαστε ομαδικά, κοινό και καλλιτέχνες, προσδοκώντας κάτι που η αληθινή ζωή δεν μπορεί να μας προσφέρει. Σκέφτεται κανείς πώς θα είναι άραγε η κοινωνία μας μετά από αυτή την κρίση και πόσο πολύτιμη θα είναι η καλλιτεχνική της αντανάκλαση μέσα από την οξυδέρκεια και την ευαισθησία των δημιουργών. Η παρουσία ενός διεθνούς Φεστιβάλ θα είναι, περισσότερο από ποτέ, ανάγκη μας αλλά και υποχρέωσή μας».
Οι άξονες του εφετινού φεστιβάλ
Συγκεκριμένα στο θέατρο το αίτημα από τους δημιουργούς στρέφεται στην έρευνα λιγότερο χαρτογραφημένων περιοχών, να επεξεργαστούν το κλασικό ρεπερτόριο με πιο απρόσμενα εργαλεία. Στις μετακλήσεις Θεάτρου και Χορού, έμφαση δίνεται στους νέους προσκεκλημένους – χωρίς αυτό να σημαίνει πως εξαιρούνται φυσιογνωμίες που έχουν χαρακτηρίσει τη φεστιβαλική πραγματικότητα της Ευρώπης όσο και του Φεστιβάλ Αθηνών. Επεκτείνεται το κεφάλαιο των συμπαραγωγών – που εγκαινίασε κατά την προηγούμενη τριετία ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος – με πρόθεση να οικοδομηθεί σειρά διεθνών συμπαραγωγών και στην αρένα της Αρχαίας Επιδαύρου.
Ακολουθώντας τη φιλοσοφία του Λυκείου Επιδαύρου, εγκαινιάζεται παρόμοιο ερευνητικό πρόγραμμα πάνω στη μελέτη της δραματουργίας και την ανανεωτική προσέγγιση του αρχαίου δράματος με τον τίτλο «Πάροδος» που θα εκτείνεται σε επτά εβδομάδες τόσο στην Αθήνα όσο και στην Επίδαυρο (στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου).
Το προφίλ του Μικρού Θεάτρου της Αρχαίας Επιδαύρου αναθεωρείται ξανά και από εργαστήρι πειραματισμού στην αρχαία γραμματεία του αποδίδεται ο ρόλος να φιλοξενήσει μουσική και μουσικό θέατρο με πιο performative χαρακτήρα.
Η μουσική θα εξακολουθήσει να ορίζει την ταυτότητα του Ηρωδείου, ενισχυμένου σημαντικά από παραστάσεις σύγχρονης και ηλεκτρονικής μουσικής. Την ίδια ώρα, η μουσική παρεισφρύει και στην Πειραιώς 260, δίνοντας χώρο στην μουσική κουλτούρα των clubs αλλά και στις street επιρροές, είδος που θα χαρακτηρίσει και τον προγραμματισμό του Χορού.
Ο διάλογος – άρα και η φεστιβαλική εμπειρία – στην Πειραιώς 260 μεταξύ του κοινού και των καλλιτεχνών ανοίγει. Τις παραστάσεις θα προλογίζουν θεατρολόγοι και ειδικοί του χορού ενώ μετά από αυτές στον αναθεωρημένο κοινό χώρο που ενώνει τις σκηνές του βιομηχανικού πάρκου ιδρύεται η «Πλατεία» ως χώρος συνάντησης.
Εν αναμονή
«Παρακολουθούμε τις εξελίξεις και ελπίζουμε ότι θα είμαστε σε θέση σύντομα να σας δώσουμε νέες πληροφορίες σχετικά με την υλοποίηση του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. Ελπίζουμε αυτή η ακραία συνθήκη, στην οποία ζούμε, να περάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και να ξαναβρεθούμε όλοι υγιείς στις σκηνές μας, για να γιορτάσουμε τη ζωή, τη δημιουργία, τη συνύπαρξη» κατέληγε στο μήνυμα της η Κατερίνα Ευαγγελάτου.
Μεταξύ των μετακλήσεων
Αν οι ελπίδες της (και οι ελπίδες όλων μας) ευοδωθούν ίσως να δοθεί η δυνατότητα στο κοινό του Φεστιβάλ Αθηνών να δει τον Τόμας Οστερμάγιερ να διευθύνει τη Σαουμπίνε παρουσιάζοντας την «Ιστορία της βίας», τον Κριστόφ Βαρλικόφσκι να επιστρέφει με μια σύγχρονη «Οδύσσεια – Μια ιστορία για το Χόλυγουντ», τον τρομερό Ρώσο Κιρίλ Σερεμπρένικοφ ν’ ανεβάζει Γκόγκολ, τον ανερχόμενο Γερμανό Κρίστοφερ Ρύπινγκ να παρουσιάζει ένα 10ωρο ερευνητικό θέαμα πάνω στο αρχαίο δράμα ή τον διακεκριμένο Πολωνό Κορνέλ Μούντρουτσο να επιστρέφει στην Αθήνα μετά από το ντεμπούτο του το 2018.
‘Ισως ακούσουμε την συνθέτρια του soundtrack του «Τζόκερ», Χίλντουρ Γκουδναντόττιρ, ίσως δούμε την πολύφημη έκθεση του Takis στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, ίσως δούμε στο Ηρώδειο τη νέα παραγωγή των Βέλγων C de la B και του Αλαίν Πλατέλ, ίσως ακούσουμε τον κορυφαίο συνθέτη Μαξ Ρίχτερ για πρώτη φορά στο Ηρώδειο.
Ισως ακόμα χαρούμε την φεστιβαλική επιστροφή του Βασίλη Παπαβασιλείου με τον «Αμφιτρύωνα» του Πλαύτου και του Νίκου Καραθάνου με το «Κουκλόσπιτο» του Ίψεν. ‘Ισως κατέβουμε στην Επίδαυρο για να δούμε τους σοφόκλειους «Ιχνευτές» δια χειρός Μιχαήλ Μαρμαρινού, τον «Προμηθέα δεσμώτη» με τη ματιά του Άρη Μπινιάρη ή τους αισχύλειους «Πέρσες» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιγνάδη.
Όλα εν αναμονή αυτής της νέας αχαρτογράφητης παγκόσμιας περιπέτειας που πλήττει τις τέχνες με τον ίδιο αδυσώπητο τρόπο που πλήττει κάθε συλλογική δημιουργία.
Δείτε το βίντεο: