Ο Υμηττός δεν είναι απλώς άλλος ένας ορεινός όγκος για την Αθήνα, είναι το βουνό της Αθήνας. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της, απέχει μόλις 8 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης και εκτείνεται από την Αγία Παρασκευή έως και τη Βουλιαγμένη. Ο Υμηττός χωρίζει την Αθήνα από τον κάμπο των Μεσογείων, όπου από την αρχαιότητα καλλιεργούσαν αμπέλια για κρασί. Εξαιτίας αυτού, ο Δημήτριος Καμπούρογλου (λογοτέχνης και ακαδημαϊκός, 1852-1942) έλεγε χαριτολογώντας: «ο Υμηττός χωρίζει την Αττική στα δύο, από τη μια είναι ο τόπος του πνεύματος και απ’ την άλλη ο τόπος του οινοπνεύματος!». Η Ταυτότητα του Βουνού(1),(2),(3) Ο Υμηττός έχει έκταση 81.230 στρέμματα. Πρόκειται για ένα μακρύ και στενό βουνό με συνολικό μήκος 20 χλμ., που η ψηλότερη κορυφή του φτάνει τα 1.026 μ. Έχει περίπου 50 σπήλαια και βάραθρα. Ένα βαθύ φαράγγι χωρίζει το βόρειο από το νότιο τμήμα του βουνού. Το βόρειο οι αρχαίοι το ονόμαζαν Μέγα Υμηττό και το νότιο το έλεγαν Ελάσσονα ή Άνυδρον Υμηττό. Ο Υμηττός έχει εξαιρετική οικολογική σημασία. Αυτή, δεν έγκειται μόνο στην πολύ αξιόλογη βιοποικιλότητα που φιλοξενεί, ειδικά όσον αφορά τη χλωρίδα και την ορνιθοπανίδα, αλλά και στην κεντρική θέση του όρους στην Αττική, με όλες τις κρίσιμης σημασίας περιβαλλοντικές υπηρεσίες που προσφέρει. Ως εκ τούτου, ο Υμηττός υπόκειται σε καθεστώς προστασίας με το Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ.) 31.8/20.10.1978, ενώ τμήματά του διέπονται επίσης και από άλλα καθεστώτα προστασίας.